by jagjeetkaur
ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਬਾਬਾ ਬਕਾਲਾ ਸਾਹਿਬ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦਿਲ ਦਹਿਲਾ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਪਤੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਗਰਭਵਤੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ। ਇਹ ਘਟਨਾ ਪਿੰਡ ਬੁਲੇ ਨੰਗਲ ਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਭਿਆਨਕ ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਰ ਔਰਤ ਦੀ ਪਛਾਣ 23 ਸਾਲਾ ਪਿੰਕੀ ਵਜੋਂ ਹੋਈ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਜੁੜਵਾਂ ਬੱਚੇ ਸਨ।
ਪਿੰਕੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੰਘ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕਰੀਬ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਉਥਲ-ਪੁਥਲ ਭਰਿਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਛੋਟੀਆਂ-ਛੋਟੀਆਂ ਗੱਲਾਂ 'ਤੇ ਵਿਵਾਦ ਹੋਣਾ ਆਮ ਸੀ। ਇਸ ਦੀ ਪਰਿਣਤੀ ਇਸ ਘਟਨਾ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਜਦੋਂ ਸੁਖਦੇਵ ਨੇ ਪਿੰਕੀ ਨੂੰ ਮੰਜੇ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਅੱਗ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ। ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਦੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਜਾਂਚ ਜਾਰੀ ਹੈ।
ਪਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਕਸ਼ਮਕਸ਼ ਭਰਿਆ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੁੱਦਿਆਂ ਅਤੇ ਛੋਟੀਆਂ ਗੱਲਾਂ 'ਤੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਲੜਾਈਆਂ ਨੇ ਇਕ ਦਰਦਨਾਕ ਅੰਤ ਦਾ ਰਸਤਾ ਪੱਕਾ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਸਮਾਜ ਲਈ ਇਕ ਚੇਤਾਵਨੀ ਹਨ ਕਿ ਘਰੇਲੂ ਹਿੰਸਾ ਕਿੰਨੀ ਭਿਆਨਕ ਰੂਪ ਧਾਰਣ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੇ ਸਥਾਨਕ ਸਮਾਜ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸ਼ੋਕ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੌੜਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਲੋਕ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਸਪਨੇ ਵਾਂਗ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹਨ ਜੋ ਹੁਣੇ ਹੀ ਵਾਪਰਿਆ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਸ਼ਿਕਸ਼ਤ ਅਤੇ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਸਾਬਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ।
ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਘਟਨਾ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਦੁੱਖਦ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਹੀ ਇਸ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਮਹਿਲਾ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਹਾਲਤ 'ਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਚਿੰਨ੍ਹ ਵੀ ਖੜ੍ਹੇ ਕੀਤੇ ਹਨ। ਸਮਾਜਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਲਾ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਘਰੇਲੂ ਹਿੰਸਾ ਖਿਲਾਫ ਜਾਗਰੂਕ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਸਥਾਨਕ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਹਾਲਾਤ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਲਈ ਕਦਮ ਉਠਾਏ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।
ਪਿੰਕੀ ਦੇ ਕੇਸ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਇਸ ਨੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚੇ ਤੇ ਵੀ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਚਿੰਨ੍ਹ ਲਾਏ ਹਨ। ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਘਰੇਲੂ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਸਖਤ ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ, ਪਰ ਅਕਸਰ ਇਹ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕਾਨੂੰਨ ਅਪਰਾਧੀਆਂ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਬਚਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੇ ਕਾਨੂੰਨੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਵਿੱਚ ਖਾਮੀਆਂ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਮਾਜ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੋਨੋਂ ਪਾਸੇ ਮਿਲ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ।
ਇਹ ਘਟਨਾ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਘਰੇਲੂ ਹਿੰਸਾ ਖਿਲਾਫ ਸਖਤ ਨੀਤੀਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਹਰ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਅਤੇ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਯੋਗਦਾਨ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਤ੍ਰਾਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦਾ ਮਾਰਗ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਹਰ ਇਕ ਦਾ ਇਹ ਫਰਜ਼ ਬਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਿੰਸਾ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਕ ਬਣਨ। ਕੇਵਲ ਤਾਂ ਹੀ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਸਮਾਨਤਾ ਵਾਲੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।
