ਨਿਊਯਾਰਕ (ਦੇਵ ਇੰਦਰਜੀਤ) : ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸ਼ਹਿਰ ਮੈਨਹਟਨ ਤੋਂ ਕੁਝ ਦੂਰ ਦਿੱਸਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ। ਲੈਫਰਟਸ ਬੋਲਿਵਰਡ ਇਸ ਇਲਾਕੇ ਦਾ ਆਖਰੀ ਰੇਲਵੇ ਸਟੇਸ਼ਨ ਹੈ। Îਇੱਥੇ ਦੀ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਚਲੀਏ ਤਾਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਘੱਟ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਗੱਡੀਆਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਤੋਂ ਤੇਜ਼ ਪੰਜਾਬੀ ਰੈਪ ਗਾਣੇ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਪ ਲੁਧਿਆਣਾਂ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਲੇਕਿਨ ਹਕੀਕਤ ਵਿਚ ਇਹ ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੇ ਪੰਜ ਨਗਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਕਵੀਂਸ ਨਗਰ ਦਾ ਇਲਾਕਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਛੋਟਾ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰਿਮਚੰਡ ਹਿਲ ਦੇ ਇਸ ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ, ਬੋਲੀ ਅਤੇ ਰਹਿਣ ਸਹਿਣ ਪ੍ਰਭਾਵੀ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਇਸ Î

ਇਲਾਕੇ ਵਿਚ ਲੋਕ ਅਸਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਪਰਾਂਠੇ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਣ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਮਿਲ ਜਾਣਗੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਪੰਜਾਬੀ ਜਾਂ ਹਿੰਦੀ ਵਿਚ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਸਾਨ ਹੈ। ਹੇਅਰ ਸੈਲੂਨ ਵਿਚ ਸ਼ਾਹਰੁਖ ਅਤੇ ਸਲਮਾਨ ਖਾਨ ਸਟਾਇਲ ਵਿਚ ਵਾਲ ਕਟਾਉਣ ਦੇ ਲਈ 10 ਡਾਲਰ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਇਲਾਕਾ ਪੂਰੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਵਿਚ ਇਸ ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਅਰ ਨੇ ਇੱਥੇ ਦੀ ਦੋ ਸੜਕਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਬਦਲ ਕੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਕਾਊਂਸਲ ਨੇ 111 ਸਟ੍ਰੀਟ ਅਤੇ 123 ਸਟ੍ਰੀਟ ਦੇ ਵਿਚ ਸਥਿਤ 101 ਐਵਨਿਊ ਦਾ ਨਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਐਵਨਿਊ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਨਾਲ ਹੀ, 97 ਐਵਨਿਊ ਦਾ ਨਾਂ ਬਦਲ ਕੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਟ੍ਰੀਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।

ਇਹ ਉਹੀ ਇਲਾਕਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਹੈ। ਨਾਂ ਬਦਲਣ ਦੇ ਲਈ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲੀ ਸਥਾਨਕ ਕਾਊਂਸਿਲ ਵੁਮੈਨ ਐਡਮਸ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਫ਼ੈਸਲਾ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਲੋਂ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਢਾਬਾ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲੇ 28 ਸਾਲ ਦੇ ਤੇਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਵੁਹ 90 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿਚ ਰਿਚਮੰਡ ਹਿਲਸ ਆਏ ਸੀ, ਇੱਥੇ 70 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦਾ ਆਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਐਡਮਸ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ਿਆਈ ਲੋਕ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਮਿਹਨਤੀ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਹਨ। ਲੇਕਿਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ ਜਿਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਸੜਕਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਵੀ ਇਸ ਲਈ ਬਦਲਿਆ ਤਾਕਿ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਯੋਗਤਾਨ ਦਰਜ ਹੋਵੇ। ਕਵੀਂਸ ਉਹੀ ਇਲਾਕਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਟਰੰਪ ਪੈਦਾ ਤੇ ਵੱਡੇ ਹੋਏ।